Konyak, çok yönlü, zengin kadifemsi bir tada sahip asil kehribar renginde bir içecektir. Ve sadece Fransızlar, genç şarabı zengin bir aroma buketiyle ateşli alkole dönüştürme sanatında akıcıdır.
Konyak ortaya çıkış tarihi
Konyak - Charente bölümünün en büyük şehri, tuz satışı için gelişmiş bir ticaret merkeziydi. Yerel şaraplar kişisel kullanım için ve biraz da satılık olarak üretilirdi. Tuz getirmeye gelen Hollandalı tüccarlar, yerel içeceklerin tadına baktıktan sonra şarap alıp ihraç etmeye başladılar.
Ortaya çıkan talebe odaklanan Fransızlar, bağları genişletmeye ve üretimi geliştirmeye başlar. Genç şarabın kalitesinin eşit olmaması nedeniyle, taşıma sırasında içki bozuldu, asitlendi ve fışkırdı. Daha sonra Hollandalılar damıtma yoluyla "yanmış şarap" hazırlamaya çalıştılar. Ortaya çıkan şarap alkolü nakliyeyi kolayca tolere etti, gücünü kaybetmedi ve bozulmadı.
Becerikli Hollandalı, eve geldikten sonra, damıtığa su ekleyerek şarabı eski haline getirebileceklerini umuyordu. Deneycilerin büyük hayal kırıklığına uğramasına göre, şarapta başarılı olamadılar, ancak yeni alkol formunu beğendiler. Yeni içecek brandwijn ve ardından brendi olarak tanındı.
Fransızlar yeni ürünün faydalarını çabucak fark ettiler. Ayrıca, iller şarap ihracatına uygulanan vergiyi büyük ölçüde artırdı. Şarap üreticileri damıtma imbikleri tasarladılar, teknolojiyi geliştirdiler ve damıtma sonucunda ticaret yapmaya başladılar.
12. yüzyılda sanayiciler, çift damıtmanın daha kaliteli ve daha saf bir şarap alkolü ürettiğini keşfettiler. O zamandan beri, şarap çift damıtma işlemine tabi tutuldu. Ve uzun bir yolculuk sırasında, alkol uzun süre meşe fıçılarda kaldı.
İçecek satılık fıçılardan dağıtıldığında, sıvının asil bir altın rengi ve özellikle hoş bir tat kazandığı fark edildi. Alkol saf haliyle tüketilmeye başlandı. Fransız Charente'den getirilen tüm ruhlara "konyak" denirdi.
Modern konyak üretimi
Bugünkü konyak üretim süreci, 12. yüzyılın üretiminden çok da farklı değil. Daha sonra konyak üretilecek olan üzümlere özel gereksinimler uygulanır. Ugni Blanc çeşidinin meyveleri en uygun hammadde olarak kabul edilir, şarap düşük şeker içeriği ile çok ekşidir.
Hammadde kalitesinde herhangi bir bozulma olmaması için hasat öncelikle elle yapılır. Üzüm suyu çıkarılırken özel presler kullanılır. Meyveleri kuru sıkmak yasaktır, aksi takdirde üzüm çekirdeği yağı sıvıya girebilir ve bu da içeceğin tadını belirgin şekilde bozar.
Fermentasyondan sonra elde edilen şarap birincil damıtma işlemine tabi tutulur. Özel olarak şekillendirilmiş 5 bin litre hacimli Charentes imbik kullanıyorlar. İkincil damıtma, hacmi 30 dekalitreden fazla olmayan bir kazanda gerçekleştirilir.
Konyak üretim yasaları, damıtmanın kesinlikle 31 Mart'ta yapılmasını gerektirir. Böylece, herhangi bir konyak için yaşlanma geri sayımı 1 Nisan'dan başlar.
Konyak birincil yaşlandırma kavrulmuş meşe fıçılarda gerçekleştirilir. Paketleme için kullanılan ahşap sadece Limousin veya Tronse ormanlarından olmalıdır. Konyak, bu tür fıçılarda 5 yıldan fazla olmamak üzere belirli bir nem ve sıcaklıkta tutulur. Daha sonra eski fıçılara dökülür, burada hacim olarak yavaş yavaş azalır, gücü azaltır, 42 -50 dereceye ulaşır.
Uzmanlar, yaşlanmanın zirvesini belirler ve bundan sonra konyak, onlarca, hatta yüzlerce yıl saklanabileceği cam kaplara dökülür.
Belirli bir içecek markası elde etmek için konyak harmanlamaya tabi tutulur - belirli alkol türleri karıştırılır. Belli bir alkol gücü elde etmek için, konyak alkolü çok güçlüyse, damıtılmış su eklenir. Karamel ve şeker eklenmesine resmi olarak izin verilir, ancak ünlü konyak evleri bu tür "hileler" kullanmamakla övünür.
