Lezzet özelliklerinden ve eşsiz rengini değiştirme yeteneğinden memnun olan antik düşünürler ve bilim adamları Seneca, Horace, Pliny ve Cicero, barbunya balığı hakkında yazdılar. Bu balık, nispeten küçük boyutlu iki uzun antenin varlığı ile karakterize edilir - başın başlangıcından kuyruğun ucuna kadar yaklaşık 45-50 santimetre.
Eşsiz balıklar hakkında biraz
Rusça'da barbunya kelimesi Türkçe kökenli olup, barbunya kelimesinden türetilmiştir ve İtalyanca "büyük sakal" anlamına gelen barbone kelimesinden türetilmiştir. Rusya'da, bu balığın ikinci bir adı da vardır - sultanlarınki gibi karakteristik antenlerle ilişkilendirilen "sultanka". Bu balık, barbunya ağırlığının gümüş sevkiyatlarına eşit olduğu antik Roma'da çok popülerdi. Roma İmparatorluğu döneminde, aşçılar, balık pişirmeye başlamadan önce, genellikle kırmızı kefal renginin gümüşten karmine kadar olan oyununa hayran kalma fırsatı bulan misafirlere, suyla birlikte özel bir kapta çıkardılar.
Akdeniz, Azak ve Karadeniz'in yanı sıra balığın 15-35 metre sığ derinliklerde yaşadığı Hint ve Pasifik Okyanuslarında barbunya için ticari balıkçılık oldukça fazladır. Aynı zamanda kumlu veya siltli toprağı tercih eder, ancak bazen kayalık bir zeminde de olabilir.
Barbunya, besleyici özelliklerinin yanı sıra çok hafif olması nedeniyle de değerlidir (100 gram balıkta sadece 31 kcal, 0,8 gram yağ ve 5 gram protein bulunur). Eti çok hassastır ve barbunya proteini çok çabuk emildiği için bir incelik olarak kabul edilir. Bu balık, insan vücudu için değerli olan yüksek miktarda magnezyum, fosfor ve diğer mikro elementlere sahiptir. Küçük bir barbunya atıştırmasının bile bir kişinin gücünü hızla geri yükleyebileceğine inanılıyor.
barbunya nasıl hazırlanır
Mutfak dünyasında, hemen hemen her biçimde lezzetli olduğuna ve yüksek kaliteli ve taze yakalanmış barbunyanın pişirme işlemi sırasında bozulmasının imkansız olduğuna inanılmaktadır. Bu balık ve kulaktan çok lezzetli ve tadı kuru barbunya, yağlı ve doyurucu koçtan bile daha düşük değildir.
Avrupa mutfak geleneklerinde, barbunyayı kızarmış biçimde pişirmenin birçok çeşidi vardır ve Akdeniz ülkelerinde, fırında pişirmeye, ızgaraya ve ayrıca bir tavada ateşte otlar ile buharda pişirmeye çok düşkündürler.. Çok hassas barbunya karaciğeri özellikle takdir edilir ve balığın vücudunda safranın olmaması, balığın bağırsaklarını çıkarmak istemeyen tembel aşçılar için çok uygun hale getirir.
Ayrıca, barbunya lezzetinin bir işareti, boyutundan uzaktır, çünkü 20 santimetreden büyük olmayan küçük balıkların pişirilmesi ve servis edilmesi tercih edilir. Bu tür balıkların eti en lezzetli ve yumuşaktır. Barbun konservesi de oldukça yaygındır.
