Gıda sertifikası, ürünlerin kalitesinin kontrol edilmesini ve belgelerin düzenlenmesini içeren bir prosedürdür: uygunluk sertifikaları. Sertifikasyon eyalet düzeyinde gerçekleştirilir. 2010 yılında zorunlu sertifika, zorunlu uygunluk beyanı ile değiştirildi.
giriş
Beyan edilmeden önce, belirli mal grupları devlet kaydına tabi olmalıdır. Nüfusun belirli kategorilerine yönelik veya “tartışmalı” maddeler içeren gıda ürünleri kayda tabidir. Bunlar çocuk ürünleri, spor beslenmesi, hamilelere özel ürünler, diyet takviyeleri, besin takviyeleri, organik ürünler ve GDO içeren gıdalardır.
Bu ürünleri kaydettikten sonra gönüllü beyanlarına geçebilirsiniz. Zorunlu sertifikasyonun yerini alan gönüllü beyan, ürün kalitesi sorumluluğunu devletin omuzlarından üreticinin omuzlarına aktarır. Devlet artık üretim üzerinde kontrol uygulamadığından, imalatçı, üretim kapasitelerini kontrol etme görevini üstlenir.
Beyanname prosedürü
Beyan süreci, belgelendirme başvurusu ile başlar. Yetkili makamlar daha sonra beyan şemasına karar verir ve numune almaları için uzmanlar gönderir. Numuneler laboratuvar koşullarında incelenir ve analizlere dayanarak uygunluk beyanı veya kalite belgesi (gönüllü sertifika ile) verilmesi olasılığına karar verilir.
Zorunlu belgelendirme ile gönüllü beyan arasındaki temel fark, zorunlu belgelendirme sırasında üretimin kontrol edilmiş olmasıdır. Gönüllü beyan durumunda üretim analizi yapılmaz, sadece ürünler kontrol edilir.
Belgelendirme veya beyanın amacı, ürünlerin uygun kalitede olmasını sağlamaktır. İşletmeler için beyan, ihracat için olduğu kadar iç ticaret için de geniş fırsatlar sunar. Uygunluk beyanı, profesyonel faaliyetler geliştirmenize ve yeni pazarlara girmenize olanak tanır.
Gıda üreticisinin yükümlülükleri
Gıda üreticisinin, ürünleri tanımlayan iyi hazırlanmış eksiksiz bir düzenleyici belgeler setine sahip olması gerekir. Bu belgeler ürünle ilgili tüm verileri içermeli, kaliteli araştırma yöntemlerini açıklamalı ve yapılan analizlerin sonuçlarını doğrulamalıdır. Ürünlerin depolanması ve taşınması için gereklilikleri doğrulayan belgelerin olması zorunludur. Bu bilgi, üreticiyi yanlış nakliyeden dolayı sorumluluktan kurtarmak için gereklidir.
Ayrıca üreticinin sorumlulukları arasında, devlet tarafından akredite edilmiş laboratuvarlardan birinde test için başvuruda bulunmak da yer alır. Araştırma sonuçlarının alınmasından sonra şirket, uzmanlık göstergelerini analiz eder. Ayrıca üretici, ambalajın kalitesini kontrol etmeli ve etiketin ürün hakkında eksiksiz bilgi içerdiğinden emin olmalıdır.
