Kurutucular, simit ve simit, aynı teknoloji kullanılarak aynı malzemelerden yapılmış olmaları gerçeğiyle birleşirler - halka şeklindeki unlu mamullerin ön haşlanması ve ardından fırınlanır. Sadece simitler daha zengin bir hamur kıvamına sahiptir ve kurutma daha ince ve daha fırınlıdır. Hemen hemen aynı ürünün farklı isimlere sahip olması, ilk ortaya çıktıkları yerlerin dilsel özellikleri ile açıklanmaktadır.
Modern fırıncılık üretimindeki simit, simit ve kurutucular aynı isimlendirme adına aittir - simit. Muhtemelen bu yüzden birçok tüketici bu ekmek halkası şeklindeki zarifler arasındaki farktaki incelikler hakkında çok fazla düşünmüyor. Üstelik son zamanlarda raflarda zaten çok fazla hamur işi var. Ancak, geleneksel Rus somun ve rulolarından çok daha sonra bu ürünlerin ortaya çıktığı bir zaman vardı. Panayırdan gelen anne babaların çocuklarına en pahalı hediyesi, üzerine sık sık haşhaş serpilmiş kokulu simit demeti oldu.
Simit, çörek ve kurutmanın ortak noktası nedir?
Bu üç ekmek ürününün ortak özelliğini - bir halka şeklinde bükülmüş bir hamur ipini - vurgulamak için uzman olmanıza gerek yok. Ancak, garip bir şekilde, bu, dış benzerliğe değil, üretim teknolojisine dayanan isimlerin görünümünü hiçbir şekilde etkilemedi. Donut ürünlerinin üretimi için gerekli ürünlerin bileşimi açısından hepsinin kesinlikle benzer olduğunu söylemeliyim. Klasik simit un, tuz ve mayadan yapılır, ancak asıl sır önceden haşlanmalarında yatmaktadır.
Sadece simit kaynar suya veya süte batırıldıktan sonra fırına gönderilir. Haşlama süresi, donutların yüzeye ne kadar hızlı yüzdüğüne bağlıdır. Bu genellikle 15-20 saniye sonra olur. Bu nedenle, başlangıçta simitlere haşlanmış, haşlanmış, abaranka (Ukraynaca'da “obarinok”) adı verildi ve sonuç olarak bugün her zamanki gibi - tekerleğe dönüştürüldüler.
Bugün simit üretiminde kaynar su kullanılmaz, sadece sıcak buharla dökülürler, ancak adı aynı kalır. Uzun süreli saklama kabiliyeti nedeniyle kurutmaya bazen konserve ekmek denir, çünkü bunlar aynı simitlerdir, ancak yalnızca ince ve yoğun şekilde kurutulmuştur. Bu, Dahl'ın sözlüğünde bulunabilecek tanımdır. İlk kez küçük bir simit adı - "kurutma" 1858'de Voronej eyaletinin bir lehçesi olarak yazılı olarak kaydedildi, ancak yavaş yavaş edebi dilde yerini aldı. Pskov ve Novgorod illerinde olmasına rağmen, uzun süredir 2-4 cm çapında küçük bir kuru direksiyon simidine kuzu deniyordu.
Donutun bununla ne ilgisi var?
Simit kelimesinin ve pişirme teknolojisinin Rusya'da Belaruslular sayesinde ortaya çıktığı, simitlerin ise Ukrayna'da yaşayan Doğu Avrupa Yahudileri tarafından yayıldığına inanılıyor. Bu gerçek sayesinde, uzun süredir mağaza raflarındaki simit ve kurutuculara "Moskova" ve simit "Odessa" adı verildi. Ancak simit yapma teknolojisi hala zorunlu haşlanmalarını ima ediyor. Doğru, simit hamuru daha zengin ve gevrek yapılır ve ürünlerin kendileri çeşitli serpme veya dolgularla tatlandırılır. Bazen bu bileşenler doğrudan hamura eklenir.
İhtişam ve gevreklik gibi bu tür pişirmenin böyle karakteristik bir özelliği adına yansır - bir simit. Küçültme eki olmayan "bubel" kelimesi Slav dillerinde ve Ukraynaca'da her zaman var olmuştur. Baloncuklar patladığında çıkan ses anlamına geliyordu. Kabarcık, yani somurtkan, kabarcık. Simit, Avrupa'da 17. yüzyılın başından beri "simit" - üzengi adı altında bilinmesine rağmen, Rusya'da yalnızca 19. yüzyılda yaygınlaştı, ancak bu hiçbir şekilde Yahudilerin icatlarındaki önemini azaltmaz. Tam tersine, ilk simitin Türklere karşı kazanılan zafere şükran işareti olarak Viyana'dan bir Yahudi pastacı tarafından pişirildiği ve gerçek bir Polonya-Litvanya prensliği kralı Jan Sobieski'ye sunulduğu bir efsane var. at ustası. Böylece ortasında üzengi şeklinde bir delik bulunan fırıncılık, dünya çapındaki muzaffer yürüyüşüne başladı.
