Et, ortalama bir insan tarafından tüketilen oldukça yaygın bir üründür. Tabii ki sürekli kullanımda etin sadece faydaları değil zararları da kanıtlanmıştır.
Antik çağlardan beri et, vücudu normal insan aktivitesi için gerekli olan çeşitli besinlerle zenginleştiren ana beslenme kaynağı olmuştur. Bu nedenle, eski insanın ilk uğraşlarından biri avcılık, ardından hayvan eti (av eti, domuz, sığır eti, at eti, tavşan eti vb.)
Modern çeşitli gıda ürünleri bile, bir kişinin et yemeyi bırakmasının bir nedeni haline gelmedi. Yararları ve zararları hala tartışmalı bir konudur, çünkü her araştırmacı veya doktorun bilimsel gerçeklerle desteklenen kendi bakış açısı vardır.
Tabii ki, etin ana faydası, enerjiyi yenileme işlevini yerine getiren ve aynı zamanda makro ve mikro besinleri (demir, çinko ile zenginleştirme) insan ihtiyaçlarını yenileyen bir protein kaynağı olmasıdır. Ancak etin yararları ve zararları büyük ölçüde kökenine ve çeşitliliğine bağlıdır.
Örneğin, domuz eti B vitaminleri, demir, çinko içerir, ancak çoğu hayvan her yerde yaşayan ve gıdada iddiasız olduğu için domuz eti kirli et olarak kabul eder. Sığır eti, bağırsaklardaki asitliğin nedeni olan hidroklorik asidi nötralize eder. Ancak etin zararı, hayvanların sürekli olarak aşılanması, elbette sadece süte değil, aynı zamanda hayvanın vücudunun tüm bölgelerine, özellikle ete giren çeşitli antibiyotiklerle enjekte edilmesidir. Kuzuların faydaları B vitamini, potasyum, demir, iyot, magnezyum içeriğidir. Ancak, kas-iskelet sistemi bozuklukları ve kemik ve eklem hastalıkları olan kişiler için et yemeleri tavsiye edilmez, çünkü koçun kemiklerinin yüzeyi artroz ve artrit gelişimine katkıda bulunan bakteriler açısından "zengindir". Tavşan eti, B ve C vitaminlerinin yanı sıra çeşitli minerallerin (nikotinik asit, manganez, çinko, fosfor, demir, kobalt vb.) Bir deposudur. Ürünün düşük kalorili içeriği, yüksek yağ içeriği nedeniyle et yemeyi reddeden kişiler için bile menüye dahil edilmesini sağlar.
Ancak bu türün zararı, daha sonra vücutta ürik aside dönüştürülen pürin bazları içermesidir. Suyu sistematik olarak değiştirerek uzun süreli ısıl işlemle zararlı bazların içeriğini azaltmak mümkündür. Tavuk eti A, B ve E vitaminleri açısından zengindir, fazla yağ içermez. Ancak sığırlar gibi, tavuk da periyodik olarak aşılanır ve büyüme sürecini hızlandırmak için içine çeşitli hormonlar ve antibiyotikler enjekte edilir.
Kural olarak, birçok insan etsiz yaşayamaz. Günlük yenen et tüketimini ve hacmini azaltmaları önerilir. Et ürünlerinin bitkisel yemeklerle birleştirilmesi tavsiye edilir, çünkü bu durumda vücut tarafından geliştirilmiş bir algı ve asimilasyon vardır. Bir deney olarak, haftada en az bir kez eti tamamen bırakmayı deneyebilirsiniz. Olumlu etki, vücudu oldukça ağır bir gıda ürününden boşaltmaktan ibarettir.
Çoğu zaman, etin zararı, yanlış işlenmesiyle ilişkilidir. Örneğin, pişirme sırasında, et suyunda insan vücudunun durumunu olumsuz yönde etkileyen zararlı maddeler kalır. Kızarmış et çok nadiren yenebilir, çünkü yağ ısıtıldığında ortaya çıkan gevrek kabukta kanserojen içeren zararlı elementler birikir. Et yemekleri hazırlamak için en iyi seçenekler, kaliteli ürünler kullanarak haşlama, kaynatma veya fırınlamadır. İlerde vücudunuza zarar vermemek için yediğiniz et miktarını aşırıya kaçmayın.
