Kızamık türleri ve çeşitleri arasında, iki çeşidin meyveleri - Ottawa ve Thunberg kızamık - geleneksel olarak yenilebilir olarak kabul edilir. Bunun nedeni, yemek pişirmede kullanımlarını sınırlayan belirli acılıkta (ve dolayısıyla alkaloitlerin artan içeriğinde) yatmaktadır. Ancak Berberidaceae familyasının çalılarından hiçbiri dekoratif özelliklerinde Thunberg kızamıklarıyla rekabet edemez.
Kızamık bitki ailesinde, Thunberg çeşidi (Latin Berberis thunbergii) süs bahçeciliğinde en popüler olanıdır. İnce dikenleri olan nervürlü dalları olan yaprak döken bir bitkidir. Yaprak saplarında yaklaşık 3 cm büyüklüğünde yapraklar bulunur. Çiçekler çan şeklindedir ve tek veya rasemoz olabilir. Küçük (yaklaşık 1 cm) parlak eliptik meyveler, parlak kırmızı mercan renginde boyanmıştır. Bir bitkinin çiçekli dallarını ve tohumlarını gösteren fotoğrafa bakmak yeterlidir, topolojisi netleşir. Yaprak döken çalı: kızamık ailesi, düğün çiçeği düzeni, düz dipli sınıf.
Doğal koşullar altında, Thunberg kızamık yalnızca Uzak Doğu bölgelerinde yetişir, bu nedenle genellikle Japon kızamık olarak adlandırılır. Bu, düşük (70 - 90 cm'den fazla olmayan) yoğun küresel bir çalıdır. Bugün, neredeyse her yerde - Avrupa'dan Kuzey Amerika'ya - bu bitkinin çeşitlerini bulabilirsiniz. Rusya'da, Thunberg kızamık 1864'te kültüre girdi. Diğer ülkelere taşınan ve orada vatandaşlığa kabul edilen yerel floranın temsilcileri için, botanikte tanıtılan (veya egzotik) terim kullanılır.
Barberry, kır evlerinin ön bahçelerinde, kır evlerinde ve çimenlik alanlarındaki görünümünü ünlü İsveçli botanikçi Karl Peter Thunberg'e borçludur. Mariefred şehrine gelen turistler, yerel müzenin rehberleri ünlü taşralılarını gururla anlatıyor.
Thunberg, Carl Linnaeus'un takipçisi ve orada karşılaşılan flora temsilcilerini incelemek ve tanımlamak için Avrupa'dan Japonya'ya seyahat eden ilk doğa bilimcilerinden biriydi. Çalışması (Flora japonica) dünya doğa bilimcisinin bir klasiği olarak kabul edilmektedir. Ancak, Uzak Doğu florasının tüm çeşitliliğinden, bilim adamı, adını verdiği, onu özellikle etkileyen tek bir tuhaf bitki seçti.
Kızamık topluluğunda, Thunberg türlerinin özel bir rolü vardır, çünkü bütün bir "buket" avantajı vardır. Bu üreme çeşidi, akrabaları rahatsız eden zararlılara ve hastalıklara (pas ve külleme) karşı daha dayanıklıdır. Çalılar don ve kuraklığı iyi tolere eder, rüzgara dayanıklıdır ve az miktarda nem içerir. Aynı derecede iyi, Japon egzotikleri ışıkta ve gölgede, rezervuarların kıyılarında ve kayalık alanlarda büyür. Çok yönlülüğü nedeniyle (çalılara sadece herhangi bir şekil verilemez, aynı zamanda hiç kesilmez), Thunberg türü, topluluğunun dekoratiflik şampiyonudur. Çeşitlerin sayısı ve dekoratif formların çeşitliliği açısından, yaprak döken kızamıkların hiçbiri onunla rekabet edemez.
Thunberg tarafından Avrupa'ya tanıtılan tuhaf bitkinin ilk ekili çeşitleri, yüz yıldan fazla bir süre önce ortaya çıktı. O zamanın ünlü doğa bilimcileri tarafından yaratıldılar:
- Koyu mor (var.atropurpurea) - Fransız botanikçi Leon Chenot.
- Barberry Maksimovich (var maximowiczii) - St. Petersburg Bilimler Akademisi bilim adamları Eduard August Regel ve Karl Ivanovich Maksimovich.
- Minör (var. Minor) - Amerikalı dendrolog Alfred Raeder.
Yavaş yavaş, onlara başka dekoratif formlar eklenmeye başlandı: çok çiçekli (f. Pluriflora), tek çiçekli (var. Iniflora), simli kenarlı (f. Argenteo-maiginata). İlk başta, kızamığın bir düzine çeşidi yoktu. Ancak 20. yüzyılın ikinci yarısında yetiştiriciler ve bahçıvanlar gerçek bir "kızamık atılımı" başlattı. Thunberg kızamık çeşitlerinin sayısı elliyi aştı ve yıldan yıla artmaya devam etti. Bugün, bitkilerin dünya sınıflandırıcısı olan Bitki Listesi'nde 170'den fazla var.
Belirli bir bitki türünün tüm çeşitlerini sınıflandırmanın geleneksel olduğuna dair işaretler vardır. Thunberg kızamıklarına gelince, burada üç ana grup benimsenir: büyüme faktörüne göre, tacın şekline ve boyutuna göre, yaprakların rengine göre.
Çoğu çeşit için bir çalının tipik boyutu 1-1, 2 m'dir, ancak aynı zamanda oluşum ve taç çapının doğasında çok çeşitlidirler. 3 metreye ulaşan uzun yaban mersini vardır. Onlardan oluşan çitler çok etkilidir. Bir metrenin altındaki formlar cüce olarak kabul edilir. En çok vahşi büyüyen Japon kuzenlerine benzerler ve özellikle değerli olarak kabul edilirler. Büyüme faktörüne göre gruplandırılmış çeşit örnekleri:
- Büyük veya uzun (1,5 ila 2-3 metre) - Altın Yüzük, Atropurpurea, Kırmızı Roket, Korniş, Hint Yazı.
- Orta veya kısa (1 ila 1,5 m) - Gümüş Güzellik, Gül Glow, Yeşil Süs, Kırmızı Şef, Altın Roket, Kırmızı Sütun, Erecta, Kırmızı Halı.
- Cüce formları (1 m'den az) - Altın Külçe (30-35 cm), Atropurpurea Nana (30-50 cm), Bagatelle (40-50 cm), Özel Altın (40 cm), Altın Devine (40 cm), Minör (50 cm'ye kadar)), Kobold (50cm), Altın Bonzana (50cm), Hayranlık (50cm), Koronita (50cm), Fireball (60cm), Crimson Pigmy (60cm), Golden Dream (50-70cm), Aurea (1m'ye kadar).
Burçlarda tacın boyutu, yoğunluğu ve şekli farklı olabilir:
- Küresel - Kobold, Güneşli, Bordo Caroul.
- Sütun - Maria, F. Maksimovich, Red Rocket, Sheridans Red.
- Dar Sütunlu - Electra, Helmond Pilar.
- Dik dalları olan dikey - Altın Roket, Erecta, Altın Meşale.
- Yayılan - Yeşil Halı, Yıldız Yağmuru, Kırmızı Şef.
- Sürünen - Ornage Dream, Altın Halı, Pembe Kraliçe, Yeşil Halı.
- Kalın yastık - Küre, Altın Külçe, Altın Halı, Altın Devine.
Japon kızamıklarının doğal çeşitliliği nadir güzelliktedir. Ancak yetiştiriciler tarafından oluşturulan dekoratif çeşitler daha da çekici. Parlak ve değişken renkli yaprakları vardır. Çalıların renk şemasında üç ana renk vardır - mor, sarı, yeşil. Bununla birlikte, temel rengin her iki tonunu ve çeşitli lekeleri, çizgileri, yaprağın kenarlarını vb. birleştirebilen birçok seçenek vardır.
Thunberg kızamık çeşitlerini ana renklerine göre gruplandırmak gelenekseldir:
- Yeşil yapraklı - Kobold, Yeşil Süs, Erecta, Kornik, Yeşil Halı.
- Sarı yapraklı - Aurea, Altın Roket, Altın Halı, Tini Altın, Diabolicum, Maria.
- Kırmızı yapraklı ve mor yapraklı - Atropurpurea Nana, Bagatelle, Red Chief, Red Carpet, Rose Glow, Hayranlık.
-
Ana renklerden (pembe, turuncu, gümüş) türetilen ve çok renkli olan çeşitleri de vardır. "Alacalı" bir alt grupta birleştirildiler - Pembe Kraliçe, Altın Yüzük, Cornick, Harlequin, Rose Grow, Rosetta, Kelleris, Silver Beauty.
alacalı yaban mersini
Ana renk yelpazesi, tüm bahçe dönemi boyunca kızamıklarda bulunur. Ancak sonbaharın başlamasıyla birlikte palete gökkuşağı tonu renkleri (saman, altın, mor-kırmızı, menekşe vb.) eklenir. Çalıların çoğunun görünümü şu anda en yüksek etkiye ulaşır.
Thunberg kızamıklarının karakteristik bir özelliği, hafifçe "bukalemun" yapabilmeleridir. Aynı bitkinin yapraklarının rengi sadece mevsime göre değil, bitki yaşlandıkça da değişebilmektedir. Ve bazı çeşitler alınan ultraviyole ışığın miktarına tepki verir. Gelmond Pilar çalısı ilkbaharda sarı, yazın yeşil ve sonbaharda parlak kırmızıdır. Çiçeklenme döneminde Kızamık Yeşil Süs'ün rengi kahverengi-kırmızımsı olup, daha sonra sarı-yeşil tonlarına dönüşür ve zamanla çalı turuncu veya sarı-kahverengiye döner. Yaz aylarında, iyi aydınlatılmış bir alana ekilen Aurea tamamen sarı, gölgede büyüyen çalının rengi yeşildir.
Thunberg kızamıklarının tüm dekoratif formlarının ortak özelliği, bitkilerin ekim anından yapraklar düşene kadar koruyabildiği tonların saflığı ve zenginliğidir.
Japon kızamıklarının iddiasızlığı (çoğu çeşit toprağa iddiasızdır, budamayı iyi tolere eder) bahçenizde yetiştirmeyi kolaylaştırır. Dekorasyon görevleriyle kolayca başa çıkan egzotik bir çalı, çevre düzenlemesi için idealdir.
Kızamığın tek dezavantajı. Thunberg (diğer çeşitlerin yanı sıra) dikenli olarak kabul edilir. Yetiştiricilerin titizliği sayesinde, zaten iğnesiz bir çalı var - Dikensiz, Intermis çeşidinin uzun bir bitkisi. Ancak çoğu zaman, yaprak dikenlerinin altında görünmeyen, kızamık meyvelerinin toplanmasına müdahale eder. Ancak uzun süredir yemek için kullanılıyorlar ve iyi bir antiseptik olarak takdir ediliyorlar. Kızamık, bir gıda bileşeni olarak, “proteinler-yağlar-karbonhidratlar” 0g - 0g –7.9g oranına sahiptir. Ürünün enerji değeri 30 kcal'dir. Birçok bahçıvan, kurutulmuş, kurutulmuş, dondurulmuş, şekerlenmiş ve tuzlanmış halde saklanan kızamık hazırlıklarını yapar. Ekşi meyveler et yemeklerinin lezzetini uyumlu hale getirir. Hatta gerçek pilavın “et, pirinç ve kızamık” olduğuna dair bir fıkra vardır. Yemek yaparken, fotoğraflı birçok ilginç adım adım tarif bulabilirsiniz: reçel ve marmelat, kvas ve komposto, likörler ve kızamık kullanılarak yapılan soslar. Bu ekşi bileşenin eklenmesiyle oluşturulan geleneksel baharatlara ek olarak, Alman mutfağında taze kızamık meyvelerinden yapılan tatlı sosu için orijinal bir tarif var. Evde hazırlamak kolay ve basittir.
: taze kızamık meyveleri - 300g; esmer şeker - 300g; kırmızı şarap - 180 ml; bal - 100g; doğal vişne suyu - 125ml; mısır nişastası - 20g.
Şarabı geniş bir tencereye dökün, şeker ekleyin. Tatlı taneleri eritmek için hafifçe ısıtın, ardından kızamık meyvelerini ekleyin. Ateşe verin, kaynatın, hafifçe bal dökün. Isıtıldığında, çıkarılması gereken köpük oluşur. Düşük ısıda daha fazla pişirme süresi 10 dakikadan bir saatin çeyreğine kadardır. Elde edilen kütleyi bir elek ile ovalayın. Koyulaştırıcı olarak vişne suyuyla seyreltilmiş mısır nişastası kullanın. Hazırlanan sosu bir cam kavanoza kapatın ve serin bir yerde saklayın.
Antik Yunan ve Roma'da, iyi şans ve mutluluğun sembolü olarak gördükleri için her bahçede kızamık çalıları yetiştirildi. Ve günümüzde, Berberidaceae ailesinin egzotik Japon çalısı - Thunberg kızamık - kişisel arazilere ve kır bahçelerine neşe ve güzellik getiriyor.
