Kokulu abiu, narin, aromatik, jöle benzeri eti olan bir meyvedir. Yukarı Amazon'da doğdu, şimdi sadece Brezilya, Kolombiya ve Peru'da değil, aynı zamanda uygun iklime sahip diğer ülkelerde de yetiştiriliyor. Parlak bir kabuktaki bu “vanilyalı puding” birçok meyve severin damak tadına ulaştı ve hızla nadir, egzotik bir yenilikten meyve tezgahlarında sıradan bir yeniliğe dönüşüyor. Doğru, herkes hala abiu'yu nasıl seçeceğini, temizleyeceğini ve yiyeceğini bilmiyor, ancak bunu düzeltmek kolaydır.
Abiu bir "Kızılderili". Binlerce yıldır Kızılderililer onun tatlı, jöle benzeri etiyle ziyafet çekiyorlar. Ancak Yeni Dünya'ya saldıran kibirli fatihler tütün, biber ve domates tarafından taşındı, ancak Abiu onu "altın listeye" alamadı. Yerleşimciler de güneş meyvesine dikkat etmediler. Abiu yüzyıllar boyunca “kendi halkı için” bir meyve haline geldi ve ancak 20. yüzyılın sonunda egzotik meyvelerin modası onun kendi türü arasında hak ettiği yeri almasına izin verdi. Abiu Hawaii, Avustralya, Singapur, Hong Kong ve Malezya'da yetiştirilmeye başlandı. Çinliler onu o kadar çok sevdiler ki, ona ikinci bir isim verdiler - imparatorun altın meyvesi olan "Wong Kum Guo".
Deneyimsiz yiyiciler, abiu'yu sarı mango ile karıştırabilir - benzer pürüzsüz, mumsu bir cilde ve dikdörtgen bir şekle sahiptirler. Ağırlık olarak, ortalama abiu 200-300 grama, büyük meyveler - 600, abiu'nun rekor ağırlığı - 1.500 grama ulaşıyor. Olgunlaşmamış meyveler yeşil, yenmez ve ağızda acı verir. Olgun abiu parlak sarıdır. Yeşil meyve oda sıcaklığında bırakılabilir ve olgunlaşacaktır. Bundan sonra, sıcaklığın yaklaşık 8-10 ° C'ye ayarlandığı meyve bölmesinde buzdolabına konulmalıdır. Orada bir haftaya kadar yatabilirler.
Çok hassas oldukları için her meyveyi ayrı ayrı paketlemeniz tavsiye edilir. Abiu yüzeyinde bireysel kahverengi lekeler belirirse, yine de kullanılabilir, ancak yine de lekesiz veya eziksiz, sarı bir cilde sahip meyveleri seçmek daha iyidir. Sapları hala açık yeşil olan meyveler olgun değildir.
Abiu harika bir meyve tatlısıdır. Meyve hafifçe soğutulur ve daha sonra uzunlamasına ikiye kesilir. Pürüzsüz sarı cildin altında yarı saydam, beyaz veya meyve neredeyse olgunlaşmışsa, içinde bir ila dört büyük koyu kahverengi tohumun bulunduğu yumuşak bej et bulunur. Abiu posasının kararmaması için üzerine limon veya limon suyu serpilir. Meyvenin asitliği düşüktür ve ona en ufak bir zarar vermez. Abiu'nun tadı, hoş vanilya notalarına sahip narin, karamel kremalı bir tatlıyla karşılaştırılır.
Hamur, kabuğa bitişik alandan kaçınmaya çalışarak bir kaşıkla yenir. Hoş olmayan, yapışkan, büzücü bir tada sahip sütlü bir lateks suyu olabilir. Ayrıca tohumları çıkarabilir ve abiu'yu parçalara ayırabilir ve bir meyve salatası veya ev yapımı dondurma kütlesine yerleştirebilirsiniz. Abiu'dan jöle, reçel ve Hint turşusu yapılmaz, ancak meyve suyu çıkarılır.
Tatlı abiu hamuru vitamin ve mineraller açısından zengindir. Önemli dozlarda B vitamini, A ve C vitaminleri, kalsiyum ve demir içerir. Brezilyalı tıp adamları, abiu'nun solunum yolu hastalıklarıyla başa çıkmaya yardımcı olabileceğine inanıyor. Öksürüğü yatıştırdığı ve bronşiti tedavi ettiğine inanılıyor. Abiu aşağıdakiler için yararlıdır:
- bağışıklık sistemi;
- sindirim;
- göz ve cilt sağlığı;
- sinir sistemi.
