Roka, Rusya'da hızla popülerlik kazanan lahana ailesinin iki yıllık bir bitkisidir. Burada eruka, indau ve roka salatası isimleriyle de satılmaktadır. Rusya'da, şimdi roka olarak adlandırılan ve bir gurme kaprisi olarak kabul edilen bitki, orta şeritte bir ot olarak büyüdü ve popüler olarak bir yürüteç veya tırtıl olarak adlandırıldı. Ancak, yabani rokaydı ve birçok yurttaşın ekili rokanın yararları ve nasıl pişirileceği hakkında hala öğrenmesi gerekiyor.
Roka, Güney ve Orta Avrupa'da, Rusya'nın Avrupa kısmında ve Kuzey Kafkasya'da, Küçük Asya ve Orta'da yaygındır. En aktif olarak İtalya'da yetiştirilir ve dünyaya roka yemekleri için en iyi tarifleri veren bu ülkedir. Bitkinin lir-pinnate yaprakları vardır ve ona çok özel keskin ve hafif acı bir tat veren alkaloidler ve flavonoidler içerir. Bazıları bunu hardal-fındık olarak tanımlar. 100 gram marul sadece 25 kilokalori içerir, bu yüzden diyet yapan herkes tarafından çok sevilir. Roka, lif, A, B, C, E, K vitaminlerinin yanı sıra kalsiyum, magnezyum, fosfor, iyot, manganez açısından zengindir. Antik çağlardan beri iyileştirici özellikleri nedeniyle çok değerlidir: gastrointestinal sistemi uyarır, metabolizmayı hızlandırır, idrar söktürücü, antibakteriyel ve laktojenik etkiye sahiptir ve son olarak hemoglobini arttırır ve bağışıklık sistemini güçlendirir. Obezite, diyabet, ülser gibi rahatsızlıkları olan kişilere roka salatası önerilir. Kozmetolojide yüz maskeleri ezilmiş yapraklardan yapılır. En yaygın örnek beyazlatıcı bir maskedir. İki yemek kaşığı roka püresi artı limon suyu ve maske hazır.
Bir diğer olumlu nokta ise ot gibi büyüyen rokanın tamamen iddiasız olması ve özel bir bakım gerektirmemesidir. Bu nedenle, bahçenizde, kulübenizde kolayca yetiştirilebilir. Dahası, tohumlar bir saksıya bile ekilebilir. Roka, kar eridikten hemen sonra Mart-Nisan aylarında açık toprağa ekilir. Gelecekte gerekli olan tek şey düzenli sulama ve ayıklamadır.
Mutfak sanatlarında roka hem bağımsız bir malzeme hem de baharat olarak kullanılmaktadır. Ondan çeşitli salatalar yapılır, risotto, makarna ve pizzalara eklenir. "Sevmediği" şey yüksek sıcaklıklardır, bu nedenle onu haşlamanız, haşlamanız veya kızartmanız önerilmez.
