Dünyanın en pahalı kahvesi Endonezya'dan geliyor. Taneleri, karamel ve çikolata-vanilya aroması ipuçlarıyla alışılmadık derecede yumuşak bir tada sahiptir. İçeceğin kendisi küçük bir hayvan sayesinde doğar.
hayvan kahvesi
Dünyadaki en pahalı "tanrıların içeceği" Endonezya kahvesi luwak'tır. Kökenini çok üzgün gözleri olan bir hayvana borçludur - bir palmiye misk kedisi. Görünüşte bir sincabı andıran civerrids ailesinden küçük etçil bir memelidir.
Luwak kahve tarlaları Sumatra, Java ve Sulawesi adalarında bulunur.
Dünyanın en pahalı kahve türü oldukça sıra dışı bir şekilde üretilir ve bu onun lezzetidir. İlk olarak, Endonezyalı çiftçiler kahve ağacını tarlalardan geleneksel bir şekilde dikkatli bir şekilde hasat ediyor. Bundan sonra, onları iştahla yiyen misk kedilerine taze meyveler verirler.
Midelerinde ve bağırsaklarında bulunan kahve, özel enzimler sayesinde özel bir işleme tabi tutulur. Meyvelerin özü sindirilir ve tahıllar, hayvan dışkısı ile birlikte de olsa, bozulmamış bir biçimde doğal olarak güvenli bir şekilde salınır. Çiftçiler onları dikkatlice güneşte kuruturlar, sonra iyice durularlar, sonra tekrar güneşe gönderirler ve ancak ondan sonra biraz kızartırlar.
Her hayvan günde yaklaşık bir kilogram olgun kahve meyvesi ile beslenir. Teşekkür olarak çiftçiye ihtiyacı olan yaklaşık 50 gram tahıl getiriyorlar.
Endonezya misk kedilerinden yapılan kahve, ince aroması ve hafif tadıyla ünlüdür. Gerçek kahve severler, tadında ve aromasında göze çarpmayan nuga, bal ve tereyağı notalarının varlığına dikkat çekiyor - bir çikolata ve vanilya kokteyli. Tadı oldukça dengelidir ve hafif bir acılığa sahiptir. Bununla birlikte, kahve gurmeleri tadına değil, dünyanın en seçkin kahvesinin kalıcı ve hoş tadına değer verir.
en pahalı kahve ne kadar
Luwak kahvenin pound (yaklaşık 450 gram) perakende fiyatı 100 ile 600 dolar arasında değişiyor. Bazı kahve dükkanları bu kahveyi fincan başına 30 dolara sunuyor.
Luwak kahve arzı çok sınırlıdır. Her yıl bu çeşitten sadece 1.000 pound tahıl pazara giriyor.
Bu çeşidin yüksek fiyatı, misk kedilerinin esaret altında üreyememesinden kaynaklanmaktadır. Bu nedenle, bu kahvenin üretimini ancak hala yakalanması gereken vahşi bireyler pahasına artırmak mümkündür.
Ayrıca, bu hayvanın çok değer verdiği özel bir enzim, vücudunda yılda sadece altı ay üretilir. Kalan altı ay boyunca, çiftçiler misk kedisini "boşta" tutmak zorunda kalıyor. Hatta bazıları, kesinti sırasında hayvanlarını vahşi doğaya salıyor ve mevsime göre tekrar yakalanıyorlar. Altı ay boyunca onları beslemekten daha karlı olduğu ortaya çıktı. Doğaları gereği yırtıcı hayvanlar oldukları için çiftçiler tek bir kahve tayınıyla sınırlı değildir. Misk kedilerinin günlük menüsünde et bulunmalıdır - kural olarak, onları tavukla beslemeyi tercih ederler.
