Rutabaga, lahana ailesine ait bienal bir bitkidir. Bu kültür Avrupa, Kuzey Amerika'da yetiştirilir ve Avustralya'da bulunur. İsveçlilerin düşük sıcaklıklara karşı direnci nedeniyle, bu kök sebze, termofilik sebzeler için uygun olmayan koşullarda büyür. Rutabaga, diğer sebze ve etlerle birlikte çiğ olarak yenir ve bağımsız bir yemek olarak pişirilir.
Lahana veya turpgiller ailesinin temsilcileri arasında, insanlar için faydalı olduğu ortaya çıkan yeterli sayıda tür vardır. Bu bitki grubu, uzun süredir kumaşları boyamak için kullanılan ahşabı, lahana, şalgam ve yaban turpu gibi sebzeleri, süs levkolarını içerir. Rutabaga bu ailenin bir başka üyesidir. Şalgam ile lahana geçişinin bir sonucu olarak ortaya çıktığı varsayılmaktadır. Bu türün ilk botanik tanımı 17. yüzyılın başında yapılmıştır.
Rutabaga, sıfırın üzerindeki 2-3 derecelik bir hava sıcaklığında zaten çimlenmeye başlayan toprağa tohum ekerek, nötr bir reaksiyonla organik açıdan zengin topraklarda yetiştirilir. Fideler ilkbahar donlarından korkmazlar. 15 ila 18 derecelik bir sıcaklıkta, İsveçli bir buçuk ila üç aylık bir sürede olgunlaşır. Hasat edilen kök sebzeler kumda veya turbada saklanır, bu da tüm kış boyunca taze sebzelerin sofrada bulunmasını mümkün kılar.
Tatlımsı rutabaga önemli miktarda lif ve C vitamini içerir, kök sebzesinde manganez, potasyum, demir, fosfor, kalsiyum, kükürt ve B vitaminleri bulunur. Bu bitki müshil, idrar söktürücü ve antimikrobiyal özelliklere sahiptir, rutabagalar diyet olarak da iyidir Gıda. Doğru, bu sebze gastrointestinal sistem hastalıklarından muzdarip olanlar için yemeye değmez.
Ham rutabagalar, havuç veya elma gibi taze salatalarda harikadır. Aynı havuç ve kereviz ile birlikte bu kök sebze, sakatat yemekleri için mükemmel bir garnitür. Lahana ve patates ile birlikte rutabaga dilimleri domuz veya kuzu eti ile pişirilir ve etsiz yemeklerde bu sebze soğan, bezelye, pancar ve tahıllarla birleştirilir.
İsveç ve Norveç'te patatesli ve havuçlu rutabagalar tereyağı, süt veya krema ile ezilir. Havuçlu rutabaga püresi de geleneksel İngiliz Pazar öğle yemeğinin menüsüne dahildir. Kuzey Amerika'da bu kök sebze, güveç ve güveçlere eklenir.
