Restoran işletmesinin organizasyonu için, belirli bir mutfak için moda faktörü büyük önem taşımaktadır. Birkaç yıl önce, İtalyan mutfağı için artan bir talep izlendiyse, son yıllarda birçok gurme, Yükselen Güneş Ülkesi'nden egzotik yemeklerin ilgisini çekiyor.
Oldukça kısa bir süre içinde, başkentte suşi, sashimi ve diğer Japon lezzetlerini sunan yüzden fazla benzer kuruluş açıldı. Ancak, restoranın mutfağı ne kadar çekici görünse de, yüksek maliyeti nedeniyle hala pek çoğu için mevcut değil. Bugün Rusya'da hızlı gelişimi izlenebilen fast food işletmeleri için aynı şey söylenemez. Aynı kafe ve restoranlarda, işaretlemeler yaklaşık% 200-300 ise, fast food işletmelerinde, yerleşik demokratik fiyatların çektiği büyük ziyaretçi akını nedeniyle kâr artıyor.
Sürekli artan rekabet ortamında, herhangi bir catering işletmesinin başarılı bir şekilde işletilmesi için öncelikli faktör doğru lokasyondur. Seçim yaparken, bir dizi kriteri dikkate almak gerekir: yerin yüksek "trafiği", düşük kiralama oranı, potansiyel ziyaretçilerin refah düzeyi vb. Ayrıca, başarılı "kayıt" faktörü ise Şebeke operatörleri için çok önemli değil, çünkü burada iyi tanıtılan bir marka her şeyden önce çalışıyor, daha sonra kural olarak, önemli bir başlangıç sermayesine sahip olmayan, ancak mümkün olan en erken karı bekleyen küçük kafe veya restoran sahipleri için, bu konu oldukça kritik. Bu durumda, durumdan çıkmanın ideal yolu, kuruluşta kavramsal bir "zevk" in varlığıdır.
Geleneksel olarak, "besleyici" bir iş düzenlemek için en çekici bölge şehir merkezidir ve yatırım için en çok tercih edilen nesneler, büyük şehir caddelerine bakan binaların birinci katlarındaki perakende alanlarıdır. Bu tür tesisler için, bugün Garden Ring'de akut bir kıtlık var ve ayrıca artan bir catering noktası yoğunluğu var. Kentin "uyuyan" semtleri, bu tür kuruluşların sayısında oldukça geridedir.
"Gurme cenneti"nin alanı ve yaklaşık konumu belirlendikten sonra, bir ikilem ortaya çıkar: "sıfırdan" bir nesne inşa etmek veya eski binanın yeniden inşasına ve hatta yeniden profillendirilmesine girişmek. İkinci seçeneğin yalnızca ciddi bir yeniden yapılandırmaya ihtiyaç duyulmadığında tercih edildiği açıktır.
Kural olarak, ağ operatörleri bir perakende alanı inşaatına yatırım yapabilirler. Tek kuruluşlar için, çok daha gerçekçi bir seçenek, Sovyet döneminden miras olarak miras kalan binaların sahipliğini almaktır. Bu nedenle, artık eski fırınların veya bakkalların tesislerinde "kayıtlı" kafe ve restoranlar bulabilirsiniz. Bu sürekliliğin avantajları oldukça açıktır: inşaat sırasında gerekli tüm GOST'ler kolayca gözlemlenir ve tesislerin yeniden profillenmesine gerek yoktur.
Sonuçta, daha önce bu bölgede yemek hizmetinden uzak bir kurum bulunuyorsa, potansiyel restoran sahipleri, tesislerin yeniden profilini çıkarmanın zorluklarından kaçınamayacaklardır. Bunu yapmak için, REU'dan uzun ve inatla bir dizi idari makamın eşiklerini aşan ve sıhhi kontrol hizmetiyle biten lisanslar almanız gerekecektir.
Daha da ekonomik bir seçenek, küçük tesisler kiralamaktır. "Geçici" yerlerde bulunan "geçici" barınak - iş merkezlerinin, alışveriş alanlarının vb. - başlangıçta hızlı bir yatırım getirisine katkıda bulunacaktır. Bununla birlikte, bir takım zorluklar da vardır. Birincisi, emlak acentelerinin veri tabanlarında bulunabilen veya sermaye yetkilileri tarafından rekabete sunulan kiralık nesnelerin hacmi son derece sınırlıdır. En "lezzetli" sayaçların çoğu, çeşitli nedenlerle gölgede kalır. İkincisi, bölgeyi bir kafeye veya restorana dönüştürmek, bir yerin tanıtımına vb. yatırım yapmak, bugün veya yarın taşınmanız gerekmeyeceğini bilmek, iş dünyasında son derece dar görüşlü bir harekettir. Kendi işinizi kuracaksanız, en azından başınızın üstünde bir çatıya sahip olmanız gerekir.
Gayrimenkul ile bu tür "sürprizler" için ideal tedavi, alışveriş merkezlerinde sayaç kiralamaktır. Başkentteki fast food zincirleri için en uygun hareket, onları yemek mahkemeleri veya sözde yemek mahkemeleri olarak birleştirmek. Günümüzde her alışveriş merkezinin kendine ait yemek alanı, birbirini tekrarlamayan ve ziyaretçilerin engin lezzet tercihlerini yansıtan en az 6-7 konseptin sunulduğu (örneğin restoran, fast food, kahve dükkanı, sushi bar ve biftekçi).
Bu tür operatörler için, perakende alanı sahipleri, kural olarak, aynı pahalı giyim veya kuyumcu mağazalarına kıyasla daha uygun kiralama oranları sunar. Nedeni basit. Hipermarket, dışarıdaki potansiyel müşteriler için büyük bir cazibe merkezi olarak hizmet vermektedir. Ancak, ziyaretçiler alışveriş merkezine girdikten sonra, öncelikle büyük kiracılar için tercih edilen yörüngelerini belirlemek için çeşitli seçenekler kullanılır. Vurgu, yemek alanı kuruluşlarındadır - nadiren bir ziyaretçi bir fincan kahve içme veya daha önemli bir şey sipariş etme cazibesine direnebilir. Bu tür noktaların (alıcıların ana akışlarının rotası boyunca) düşünceli konumu sayesinde, ziyaretçilerin alışveriş kompleksinin duvarları içinde geçirdikleri sürede diğerlerinin gelir düzeyini etkileyecek önemli bir artış elde etmek mümkündür. kiracılar. Çoğu zaman, yemek alanları ziyaretçileri dezavantajlı yerlere çeken bir tür "mıknatıs" görevi görür. Örneğin, alışveriş merkezlerinde üst katlar yeme-içme noktalarına ayrılmıştır.
Kuruluş seviyesinin merkez kavramına tekabül ettiğini dikkate almak gerekir. Örneğin, dünyanın önde gelen üreticilerinden seçkin mağaza ve butiklerin bulunduğu, nüfusun oldukça karlı bir kısmına odaklanan yerlerde, McDonald's yemekleri pek uygun görünmeyecek ve restoranlar ve pahalı kahve dükkanları oturacaktır.
Yemek mahkemeleri için kira oranları artık yılda metrekare başına 400 ila 2.000 dolar arasında değişiyor. Örneğin geliştiricisi Ikea firması olan Mega alışveriş merkezinde, yıllık kira bedeli metrekare başına 1.500 ile 2.000 arasında değişecek. Tipik olarak, en az 5 yıllık bir süre için bir kiralama yapılır ve bu süre zarfında, kuruluş bir daire kiralama ücreti artı işletme maliyetleri (yılda metrekare başına 80-150 $) öder. Doğru, genellikle sayaç sahipleri ciro yüzdesi şeklinde kira almayı tercih eder.
İnşaat halindeki bir komplekste, kira oranları, kural olarak, konsepte, çapa kiracılarının türüne (hipermarket, yemek alanı, sinema kompleksi vb.), kapsama alanına göre beklenen ziyaretçi akışı dikkate alınarak belirlenir. otopark kapasitesi vb. perakende alanlarının işletilmesinin yanı sıra yakındaki rakiplerin varlığında oranlar düşürülebilir.
Başkentteki yemek mahkemelerinin gelecek vaat eden doğasının bir göstergesi, Rus fast food pazarındaki en büyük beş oyuncudan oluşan bir havuzun oluşturulmasıdır: McDonald's, Rosinter, Lunch (Yolki-Palki zinciri), YUNTD (Sbarro restoranları) ve Melenka. alışveriş ve eğlence merkezlerinde güneşte bir yer için ortaklaşa mücadele edin.
Günümüzde bir işi büyütmenin en etkili yollarından biri franchisingdir. Ülkemizde Rosinter, Coca Cola, Baskin Robbins, Subway gibi birçok büyük şirket diğerleri arasında bu şemaya göre çalışmaktadır. Bunun nedeni, daha düşük finansal risklerle tekrarlanmalarının kolaylığıdır.
Böyle bir şemaya göre çalışmak, franchise veren şirketin, franchise veren şirketin adını, kurumsal kimliğini, deneyimini, teknolojilerini kullanma hakkını verdiğini varsayar. Franchise alanlar, sertifikalı üreticilerden rekabetçi fiyatlarla orijinal ürün ve ekipman satın alma fırsatı elde eder. Buna ek olarak, franchise veren bir perakende ağının yerleştirilmesi, bir reklam politikasının yürütülmesi konusunda tavsiyelerde bulunur, franchise sahibine yüksek nitelikli personel yetiştirmede yardımcı olur ve hatta bazen finansal yardım sağlar.
Franchisee olabilmek için ana şirketten marka ve iş sistemini kullanma hakkı lisansı satın almak gerekir. İlk olarak, ilk yatırımın %7-10'u kadar bir başlangıç lisans ücreti (franchise satın alma) yapılır. Daha sonra satış hacminin %4-7'si kadar cari aylık ödemeler ve ayrıca satış hacminin %3'üne kadar reklam bütçesine ödeme yapılır.
Her ne kadar franchise sahibi olmak için sadece istek ve finansal yetenekler açıkça yeterli değildir. Aynı Rosinter şirketinde bu, bir restoran işletmeciliği deneyimi, genel yönetim becerileri ve yaklaşık 200 bin dolarlık öz sermayenin mevcudiyeti gerektirir. Franchise sahibinin 150 metrekare veya daha fazla alana sahip bir restoran için mülk sahibi olması veya kiralaması büyük bir artı olacaktır. Restoranı açtıktan sonra, sözleşmenin tamamı boyunca gelirlerin (satış vergisi hariç) %7'si tutarında aylık bir lisans ücreti ödemeniz gerekecektir.
