Şarap sınıflandırmasının yaratıcısı kuşkusuz Fransa'dır. Şaraptaki farklılıklar hakkında ilk konuşan Fransızlardı, şarabın kendi rütbesi ve seviyesi var. Ayrıca, bazı şarapları genelleştirilmiş kavramlar olarak adlandırma ve diğerlerine, meyveleri içeceği yapmak için kullanılan bağın büyüdüğü alanın adlarını verme fikrini ortaya attılar.
sofra şarabı
"Stolovoye" adı zaten bu şarabın masaya hafif bir içecek olarak yemekle iyi gidecek şekilde servis edildiğini ima ediyor. Farkı, şeker ilave edilmemesidir, bu nedenle yaklaşık% 12-14'lük küçük bir mukavemete sahiptir. Bu şarap hoş bir tada ve aromaya sahiptir.
Beyaz, kırmızı ve roze sofra şarapları renk olarak farklılık gösterir. Çoğu zaman, şişeler üzümlerin yetiştirildiği bölgeyi bile göstermezler, sadece bir ticari marka olan ülkeyi gösterirler. Mesele şu ki, bu şarapların üretiminde seri üretim teknolojileri kullanılıyor ve üzüm ve diğer hammaddeler markalı içeceklerin üretimindeki gibi sınıflandırılmıyor.
Sofra şarapları çoğunlukla şu şekilde ayrılır:
- kuru, - yarı kuru, - az miktarda şeker eklenmiş yarı tatlı.
Birçok ülkede, bu tür şaraplar masaya servis edilir, çünkü az kullanımları zarar vermez, sadece vücudun yiyecekleri özümsemesine ve sinir gerginliğini hafifletmesine yardımcı olur. Kendi sağlığınıza zarar vermeden farklı türde hayat veren içecekleri tadabileceğiniz şarap prosedürünün olduğu sanatoryumlar bile var.
Sofra şaraplarının sınıflandırmasını bilerek, zevkinize yakın türü seçebilirsiniz: çoğu zaman kadınlar yarı tatlı çeşitleri sever ve erkekler kuru olanları sever.
Yerel şaraplar
Yerel şaraplar bir çeşit sofra şarabıdır, ancak belirli bir bölgede yetişen seçilmiş üzüm çeşitlerinden yapılırlar. Ayrıca, gelecekteki içeceğin tadının bütünlüğünün ihlal edilmemesi için farklı meyve partilerini karıştırma olasılığını bile dışlamak nadir değildir. Doğal olarak, bu yaklaşımla etiket, coğrafi bölgeyi, şarabın yapıldığı alanı belirtmelidir.
Yerel şarap etiketlerinin, üretim yılını veya bölgesini belirtmeyen sofra şarabının aksine, üzümlerin bağbozumu olduğunu belirtmesine izin verilir.
Yerel şaraplar, yaklaşık %10-12 arasında doğal bir alkolik güce sahip olmalıdır. Ancak, şarabın seri üretimi ve yüksek ticari talep nedeniyle, isimleri coğrafi referans şeklinde olan yerel şaraplar, giderek özgünlüğünü kaybetmektedir. Bugün genellikle ayrı içecekler olarak adlandırılan içecekler bulabilirsiniz. Bu tür şaraplar parlak bir tada ve zengin bir bukete sahiptir, kesinlikle lezzetlidir, ancak gurmeler onları "saf" olarak görmez, çünkü birkaç üzüm çeşidinden yapılırlar.
Bu arada, yerel şaraplar çok uzun bir raf ömrüne sahiptir, bu süre zarfında tatlarını değiştirip yeni notalarla açılabilirler. Bu onların özel değeridir. Genel olarak yerel şaraplara yazarın şarabı denilebilir, çünkü istisnai yerlerde, çoğu zaman benzersiz yöntemlere göre üretilir, çoğu zaman koleksiyon, vintagedir.
