Domateslerin faydalı özellikleri ve mükemmel diyet nitelikleri fazla tahmin edilemez, hem şenlikli hem de günlük masadaki ana yerlerden birini haklı olarak işgal ederler. Bu sebzeler, dünya çapında birçok mutfakta yüzlerce yemeğin ana maddesidir. Domates, mükemmel görünümü, mükemmel tadı ve sayısız faydalı özelliği organik olarak birleştirir.
Domateslerin kimyasal bileşimi
Domates biyokimyasal açıdan en değerli üründür. Proteinler, amino asitler, enzimler, mono ve oligosakaritler (sakaroz, rafinoz, fruktoz) ile polisakaritler - pektin ve lif içerir. Sebze A, C, E, H, K, PP vitaminlerini ve hemen hemen tüm B vitaminlerini içerir (sadece B12 - siyanokobalamin vardır). Birçok domates çeşidi arasında, C vitamini içeriğinin limondakiyle hemen hemen aynı olduğu, ancak ekşi değil şekerli olduğu olanlar vardır.
Domateslerdeki karotenoid (provitamin A) güçlü bir doğal antioksidandır, bu nedenle bu sebzeler yaşlanmak istemeyenler için olduğu kadar kanserin önlenmesi için de faydalıdır. Domates açısından zengin olan oksalik asit, toksinleri vücuttan uzaklaştırır, özellikle kanı ve karaciğeri etkili bir şekilde temizler.
Domatesler makro ve mikro elementlerle doyurulur - potasyum, flor, bakır, çinko, iyot, magnezyum, kalsiyum vb. Kobalt özellikle domateslerde bol miktarda bulunur (% 60'a kadar) - vücuttaki hemen hemen tüm işlemlere katılan bir element: metabolizma, hücre yenilenmesinde, bağışıklık ve dolaşım sistemlerinin çalışmasında. Böylece kanda kobalt, hemoglobin sentezini uyarır ve demirin emilim derecesini arttırır.
Domates doğal bir antibiyotiktir
Quercetin, domateslerin derisinde bulunur. Bu madde, vücuttaki iltihapla başarılı bir şekilde savaşan doğal bir antibiyotik olarak çalışır. Taze domates suyu antiseptik ve bakterisit özelliklere sahiptir, bu nedenle soğuk algınlığı ve bulaşıcı hastalıklar sırasında yemek faydalıdır. Taze sıkılmış meyve suyuna batırılmış domates dilimleri veya pamuklu pedler hematomlara, morluklara ve yaralara uygulanabilir, vücudun hasarlı bölgelerinin en hızlı iyileşmesine yardımcı olurlar.
Çekirdekler ve daha fazlası için domateslerin faydaları
Domatesin birçok yararlı ve bazen mucizevi özelliği, içerdiği likopen (likopen) - bazı bitkiler tarafından sentezlenen bir karotenoid pigmenti nedeniyledir. Domates açısından da zengin olan potasyum ve magnezyum ile birlikte bu madde, kardiyovasküler hastalıkların önlenmesi ve tedavisi için mükemmel bir çaredir. Ayrıca, güçlü bir antioksidan olarak likopen kanseri önleyebilir ve hatta vücutta halihazırda bulunan kanser hücrelerinin büyümesini durdurabilir. Aynı madde, 55 yaş üstü kişilerde sıklıkla körlüğe neden olan makula dejenerasyonunun gelişmesini engeller.
Domatesleri koruyucu veya tedavi edici bir madde olarak kullanmaya karar verirseniz, maksimum likopen miktarının taze meyvelerde değil, haşlanmış, haşlanmış veya fırınlanmış, yani. ısıl işlem görmüş durumda. Uzun süreli pişirme ile domateslerdeki likopen konsantrasyonu sadece artar. Domatesler ayçiçek yağı ile tatlandırılırsa, likopen vücut tarafından daha iyi emilir.
Kozmetolojide domates
Taze domatesler kozmetikte başarıyla kullanılmaktadır. Kırmızı sebze maskeleri, sivilce ve tahrişe meyilli yağlı cilde sahip kişiler için faydalıdır. Domatesi bir çatalla yoğurup yulaf ezmesi veya nişastayı yulaf ezmesine ekleyebilir, elde edilen kütleyi temizlenmiş yüze uygulayabilir ve 8-10 dakika bekletebilir, ardından soğuk suyla durulayabilirsiniz. Veya bir domatesi daireler halinde kesebilir ve bunları sorunlu bölgelere (akne birikimi veya yağ bezlerinin en büyük aktivitesi olan bölgelere) uygulayabilirsiniz.
Kuru ciltler için taze sıkılmış domates suyu, yağlı süzme peynir ve herhangi bir bitkisel yağ karışımından maskeler yapabilirsiniz. Bileşimi temiz bir yüze uygulayın ve 5-10 dakika tutun, ardından ılık suyla durulayın ve bir nemlendirici ile yağlayın.
Domatesler ince kırışıklıkları ve hatta cildi düzeltebilir. Bunun için hem içten hem de dıştan kırmızı bir sebze kullanmak gerekir, yani. ve kozmetik prosedürleri yiyin ve uygulayın - yüzü taze domates suyuyla silin, cilt tipini dikkate alarak maske yapın.
