Taze salatalık, hafif tuzlu, salamura … Bu sebze olmadan nadir görülen bir masa. Ama o sadece birkaç yüzyıl önce Rus topraklarına gelmiş bir yabancı. Bu kültür çok yol kat etti, tüm dünyaya yayıldı ve lezzetiyle insanların kalbini kazandı.
salatalık tarihi
Salatalık, Cucurbitaceae ("Kabak") ailesi olan Cucumis cinsine aittir. İlk olarak yaklaşık 6.000 yıl önce bir kültür olarak ortaya çıktı. Hindistan ve Çin, cinsin temsilcilerinden birinin - Hardwick'in salatalık - hala vahşi yetiştiği bitkinin anavatanı olarak kabul edilir. Bu sebze genellikle Nepal'in dağlık bölgelerinde bulunur. Yabani hıyarın meyveleri küçük ve acıdır, bu nedenle yenmezler ve hatta zehirlenmelere neden olabilirler. Yabani salatalık bir sarmaşık gibi büyür ve çok dekoratiftir.
Ekili bir bitki olarak salatalık, Eski Mısır ve Yunanistan'da biliniyordu. Yunanlılar onu ateş düşürücü bir ajan olarak kullandılar. Sebzenin Roma Augustus ve Tiberius imparatorlarının yemek masalarında bulunduğuna dair kanıtlar var. Yenilebilir salatalık nadirdi ve kraliyet ayrıcalığı olarak kabul edildi. Görüntüsü bazı antik Yunan tapınaklarına uygulandı. Yunanistan'da, bu sebzeye "olgunlaşmamış" anlamına gelen "aoros" adı verildi, çünkü o zamanlar salatalık olgunlaşmamış olarak yenirdi. Yunanca "aoros", Rusça "salatalık" adının göründüğü başka bir deyişle, "auguros" kelimesine asimile edildi.
Salatalığın, eski Yunan fatihleri sayesinde geldiği Güneydoğu Asya'dan Avrupa'ya getirildiği genel olarak kabul edilir. Fransızlar salatalığı sadece 17. yüzyılın ortalarında evcilleştirdi ve biraz sonra sebze Almanya ve İspanya'da ortaya çıktı.
Rusya'da salatalığın görünümü
Büyük olasılıkla, salatalık Asya'dan Rusya'ya getirildi. İlk kez, Alman Büyükelçisi Herberstein'ın İran ve Moskova gezisine ilişkin notlarında bir salatalıktan bahsediliyor. Ancak tarihçiler, 10. yüzyılın başında Rusya'da salatalık hakkında bilgi sahibi oldukları konusunda hemfikirler. Sebzelerin kültürel ekimi için özel bir çiftlik, Peter I'in emriyle yaratıldı, ancak o zamana kadar sebze zaten sıradan insanların bahçelerinde yetiştirildi ve köylüler için tanıdık bir yiyecekti. Rus topraklarında sebze kök saldı, Avrupa'dan daha iyi büyüdü ve daha belirgin bir tada sahipti. Bu, hem Avrupalı gezginler hem de Rus çiftçiler tarafından not edildi.
Salatalık, Rusya'da seralarda yetiştirilen ilk ürün oldu. 18. yüzyıla kadar, salatalık yetiştiriciliğinde soğuk sırtlar ve ışıktan korunma, buhar sırtları, sırtlar ve yığınlardan oluşan sıcak fidanlıklar kullanıldı. Toprak ısıtma gübre kullanılarak gerçekleştirildi. Ve 19. yüzyılda, sırlı çerçeveli seralar ve çam ormanı ısıtmalı ünlü Klin tek eğimli seralar ortaya çıktı.
20. yüzyılın başında, Rusya'da korunan zemin için çeşitli yapılar ortaya çıkmaya başladı. Güneşten korunmak için cam ve yağlı kağıt kullanılmıştır. Ve 20. yüzyılın ikinci yarısından itibaren endüstriyel sera komplekslerinin inşaatı başladı. 60'larda bir polimer filmin görünümü. 20. yüzyıl, bahar seraları ve barınaklar inşa etmeyi mümkün kıldı. Şu anda seralarda yetişen bir ürün olarak salatalık, yüzölçümü bakımından Rusya'da birinci, dünyada ise ikinci sırada yer almaktadır.
