Çin'de çay töreni: vücut için ilaçtan zihin için ilaca.
Muhtemelen, çok az insan çayın iyileştirici özelliklerinden şüphe ediyor. Ve bir antioksidan veya büzücü kadar güçlü olmasa bile, susuzluğu giderebilmesi, güç vermesi ve sadece tadıyla memnun etmesi gerçeği zaten önemli bir değere sahiptir. Sabahları mis kokulu bir parkta sigara içen bir çaydanlık uykuyu bile uyandırabilir ve akşamları eşsiz bir ev konforu atmosferi yaratır.
Çay çalısının yaprakları ilk kez Çin'de Budist rahipler tarafından demlendi. İçeceğin canlandırıcı özelliklerini belirleyen ve onu "düşünceleri iyileştiren" ve "görmeyi netleştiren" bir iyileştirici ajan olarak kullanmaya başlayanlar onlardı. Evet, o zaman - ve çayın ilk sözleri MÖ 1115'e kadar uzanıyor - sıradan bir içecek değil, değerli bir ilaç olarak kabul edildi. Çin tıbbı, doğal maddeler kullanılmadan düşünülemez ve elbette doktorlar böyle bir ilacı reddetmeyecekti. Yarım asır sonra bu bitkinin birçok çeşidi Çin'de yetiştirildi ve böylece herkesin kullanımına açıldı. Hem zenginler hem de fakirler çay içerdi, ancak hükümdarlar ve ayrıcalıklı kişiler, "çay töreni" adı verilen özel bir çay içme ritüeline sahipti.
Çay seremonisi ya misafirler için ya da varoluş sorunları üzerine felsefi bir söylev için düzenlenmiştir. Her durum için farklı demleme türleri kullanıldı. Özel günler için kaliteli oolong çayı veya turkuaz çay kullanılmıştır. Genç yapraklardan ve tomurcuklardan yapılmıştır. Böyle bir içecek için su sadece en saf dağ kaynaklarından alındı. Çay töreni için sadece özel mutfak eşyaları kullanıldı, bunların arasında kırmızı kilden yapılmış ve içeceğin tadını "yuvarlamak" için her zaman yuvarlak olan bir çaydanlık vardı. Her tür tören için, genellikle gümüş veya özel ahşap türlerinden yapılmış özel bir kaşık ve çırpma teli olan bir masa takımı almaya çalıştılar.
Özel bir hasırla örtülü yerde otururken çay içtiler. Sadece onu gerçekten inceleyen ve zanaatında usta olan biri tarafından demlenebilirdi. Kokulu infüzyon doğrudan çayın içildiği yerde demlendi, böylece herkes sürecin tüm güzelliğini ve kutsal anlamını görebilirdi. Usta içkiyi kaselere döktü ve misafirlere öncelik sırasına göre ve ritüele uygun olarak ikram etti - bu sefer kimin gittiğine bağlı olarak biraz değişebilir. Çay seremonisi özel bir felsefedir. Çayın aroması ve tadından ilham alan, duygularla paylaşılan ve ustanın telaşsız sohbetiyle desteklenen bir düşünce doğar.
