Bir çocuk için uykunun ne kadar önemli olduğunu söylememe gerek bile yok. Hala güçlü olmayan sinir sistemi ve tüm organizma için gerekli bir dinlenme. Ancak çoğu zaman ebeveynler, çocuklarının yetersiz uykusundan şikayet eder. Bebeği herhangi bir ikna ile beşiğe koyamazlar, çocuk kaprislidir, uzun süre uykuya dalmak zordur. Veya sık sık uyanır. Bu davranış düzenli hale gelirse, bunun hakkında düşünmeniz ve nedenini bulmaya çalışmanız gerekir.
Çocuk yaklaşık üç yaşındaysa, bir protesto döneminden geçebilir. Bu zamanda, bebek kendini göstermeye, bağımsız olmaya çalışıyor. Bu nedenle, yetişkinler tarafından verilen tüm kararlara direnir. Bu aynı zamanda uyku için de geçerlidir. Bu davranış geçicidir, anlayış ve sabırla tedavi etmeniz gerekir.
Bebek henüz yatmaya hazır olmayabilir. İlginç bir iş tarafından uzaklaştırılabilir, bir güç dalgası hissedebilir ve hiç yorgun hissetmeyebilir. Sınıflarda böyle ani bir duraklamanın isteri ve protestoyu kışkırtması muhtemeldir. Bunun olmasını önlemek için net bir günlük rutin oluşturmanız, yatmadan önce ritüeller bulmanız gerekir - örneğin, banyo yapın veya kitap okuyun.
Bazen çocuğun içsel biyoritmleri, ebeveynler tarafından oluşturulan rutinle örtüşmez. Çocuklar arasında tarlakuşları ve baykuşlar da vardır. Bu durumda, bebeğin aktivite ve yorgunluğunun zirvelerini gözlemlemeniz ve en uygun günlük rejimi uygulamanız gerekir.
Çocuk, dün onu her zamanki saatte yatıran ve bugün uykusunu gece yarısına kadar geciktiren ebeveynlerin tutarsızlığından muzdarip olabilir. Bu genellikle misafirler, planlanmamış geziler, uzun rastgele olaylar nedeniyle olur. Sonuç olarak, çocuk daha kaprislidir, daha yavaş uykuya dalar. Uyku için belirli saatlerin ayrılması çok önemlidir.
Bazı durumlarda, çocuklar kabus gördükleri için uyumaktan korkarlar. Çocukluk deneyimlerinin fazlalığını sınırlamak, dışarıda daha fazla zaman geçirmek, yatmadan önce sadece sessiz oyunlar oynamak gerekir.
Çoğu zaman, ebeveynler bir çocuğa onu sallayarak uykuya dalmasını öğretir. Elbette bu uykuya dalmayı kolaylaştırır ama bu durumda bebek buna alışır ve artık kendi kendine uyuyamaz.
Yatmadan önce, çocuklara kısıtlama, düzgünlük ile davranmak gerekir. En ufak bir tahriş, yükselen bir ses, bir bağırış çocuk üzerinde heyecan verici bir etki yaratır. Sonuç olarak, uykuya dalmakta güçlük çeker ve uzun süre sakinleşemez.
Bu nedenle uykuya dalma güçlüğünün nedeni anne-babada aranmalıdır. Bir bebeğe sakince uykuya dalmasını öğretmek için, kısıtlama göstermeleri, dikkatli ve tutarlı olmaları gerekir.
