Asya'nın güneydoğusunda yer alan zencefil, son yıllarda Rusya'da oldukça popüler hale geldi. Hem taze hem de salamura veya çeşni olarak yemek pişirmede yaygın olarak kullanılır. Ancak, mağaza dikkatli olmalı ve hangi zencefili seçeceğini bilmelidir.
Talimatlar
Aşama 1
Zencefil, yüz kırk tür içeren çok yıllık otsu bitkilerin bir cinsidir. Görünüşte, bitki uzun sapları ve ince mızrak şeklinde yaprakları olan bir kamışa benzer. Zencefil çiçekleri, süsenlere benzer şekilde büyük, turuncu veya turuncu-mordur.
Adım 2
Süpermarkette, en çok Rusya'da yenen hafif zencefil köksapını satın alabilirsiniz. Taze bir kök seçmeye çalışın. Hoş bir kremsi altın rengi veya grimsi bej tonu olmalıdır. Taze zencefil kökünün yüzeyi, koyu lekeler ve sert büyümeler olmadan dokunulamayacak kadar pürüzsüzdür. Zencefilden karakteristik hoş bir aroma gelmelidir, çünkü taze kök çok miktarda uçucu yağ içerir. Zencefil uzun sürmez, bu yüzden dikkatli olun. Eski zencefilin posası sert ve lifli hale gelir ve bu tür zencefilin soyulması son derece zordur. Kök küf kokuyorsa, koyu lekeler veya küfler varsa, atılmalıdır.
Aşama 3
Bazen mağazada siyah zencefil bulabilirsiniz. Bu aynı olağan köksaptır, ancak farklı bir işlemden geçmiştir - sadece kaynar su ile yıkanmış ve haşlanmıştır. Siyah zencefilin tadı ve aroması daha keskin ve daha yoğundur. Taze kök grimsi bir renk tonuna sahiptir, lekesiz, çatlaksız ve budaksız, ağır ve pürüzsüzdür.
4. Adım
Zencefil ezilmiş halde de satılmaktadır. Böyle bir baharat satın alırken, ambalaj üzerinde belirtilmesi gereken üretim tarihine ve raf ömrüne dikkat etmelisiniz. Öğütülmüş zencefil, hoş bir aromaya sahip grimsi sarı bir tozdur. Tipik olarak, kurutulmuş zencefil üç ila dört ay için iyidir. Baharat rengi veya kokusu değiştiyse, kullanılması önerilmez.
Adım 5
Turşu zencefil de özellikle Japon meraklıları arasında popüler bir ikramdır. Taze dilimler pembe renkte olmalıdır. Kavanozdaki tuzlu su bulanıklaştıysa ve muamelenin rengi değiştiyse, bozulmuş ürünü atmak daha iyidir.
