Birçok insan ekmeksiz doyurucu bir kahvaltı, öğle veya akşam yemeği hayal edemez. O çok yönlü! Üzerine ister tereyağlı ister ballı bir şeyler sürüp lezzetli bir kahvaltı yapabilirsiniz. Gerçek Ukraynalı pancar çorbası ile yemek daha az lezzetli değil. İyi tada ek olarak, ekmeğin aynı derecede ilginç bir menşe tarihi vardır.
Ekmek yiyerek, bir kişi tahıllarda bulunan ihtiyaç duyduğu tüm enerjiyi alır. Başlangıçta insanlar bugünkü ekmek kavramına sahip değildi. Ve tamamen farklı görünüyordu.
Örneğin, Yahudiler ekmeği ince tabaklarda pişirdiler ve sonra elleriyle kırdılar. "Bir şeyler yemek" anlamına gelen "ekmeği kırmak" ifadesi onlardan geldi.
Eski zamanlarda insanlar iki taş kullanarak tahılları un haline getiriyordu, böylece daha sonra su ekleyerek ve kekler yaparak ocakta pişirdiler. Genellikle böyle bir ocak, toprağa kazılmış deliklere inşa edilmiştir. Bu çukurların duvarları kilden yapılmıştır. Bu ekmek oldukça ağır ve pürüzlüydü çünkü onu yumuşak ve yumuşak yapacak herhangi bir kabartma tozu içermiyordu.
Mısır'da ilk ekmek
Mısır'da ekmeğin kökeninin tarihi binlerce yıl geriye gider, ancak kesin sayıyı belirlemek zordur. Ekşi hamurun maya içerdiğini ilk anlayan Mısırlılardı. Maya yapmayı ve hamur işi yapmayı öğrendiler. Ayrıca, fermantasyon yardımıyla hamuru gevşetme sanatında da mükemmel bir şekilde ustalaştılar. Eski Mısır'da ekmek çok farklı bir şekle sahipti: dikdörtgen, yuvarlak, piramidal ve ayrıca sfenks, balık ve örgü şeklinde. Ayrıca Mısır'da tatlı ekmek pişirmek gelenekseldi. Bal, süt, yağ eklediler. Bu ekmek, sıradan ekmekten daha değerliydi.
Yunanistan ve Roma'da Ekmek
Yunanistan ve Roma, Mısırlılardan mayalanmış hamur kullanarak gevşemiş ekmek yapma becerisini benimsediler. Bu eyaletlerde bu tür ekmekler yalnızca varlıklı ailelerin elindeydi. Köleler için sadece siyah ekmek mevcuttu - yoğun ve kaba.
Antik Yunanistan'da bazı batıl inançlar da ekmekle ilişkilendirildi. İçlerinden biri, ekmeksiz yemek yiyenin büyük günah işlediğini söyledi. Ve bu günah için kesinlikle tanrılar tarafından cezalandırılacaktır. Ekmek yapmanın tarifleri kimseye söylenmedi. Bu büyük bir sırdı. Sadece usta fırıncılar tarafından nesilden nesile aktarıldılar.
Eski Yunanistan'da ekmek bağımsız bir yemek olarak kabul edildi ve diğer herhangi bir ayrı yemekle aynı şekilde tüketildi.
İtalya'da ekmek
İtalyanlar ekmek yapmayı Yunanlılardan öğrendi. MÖ sekizinci yüzyılda İtalya'ya ekmek yapma teknolojisini getiren onlardı. Ekmek büyük bir özenle hazırlanır. Tarifler nesilden nesile aktarılır. Ekmek zamanla değişmez, İtalyanlar geleneksel pişirme yöntemini tercih eder ve çok takdir eder.
İsviçre'de ilk ekmek
İsviçre'deki fırınlar birkaç bin yıl önce gelişmeye başladı. Eski sakinler, sıcak taşlar üzerinde yassı ekmek pişirdi ve üzerine kül serpti. Her aile kendi ihtiyacına göre ekmek pişirirdi. Ancak şehirler gelişmeye başladığında pastaneler açılmaya başladı. O zamanlar fakir insanlar sadece siyah ekmeğe erişebiliyordu. Ülkede mahsul kıtlığı meydana geldiğinde ve yeterli çavdar ve buğday rezervi olmadığında, una ezilmiş kestane, meşe palamudu ve bitki kökleri karıştırıldı.
Şüphesiz her millet, kendi devletinde ekmeğin ortaya çıkış tarihine değer verir. Ve dünyanın farklı yerlerindeki ekmekleri tatmak ve karşılaştırmak ilginç olurdu.
