Zencefil her süpermarkette bulunabilir. Şefler onu taze ve kurutulmuş, öğütülmüş ve küçük parçalar halinde doğranmış olarak kullanırlar ve bazı yemekler için şurupta konserve edilmiş köke ihtiyacınız olabilir. Ülkemizde likörler, kompostolar, sbitni, likörler ve püreler ilk olarak zencefil ile hazırlanırken, Avrupa'da bira ve ekmeğin tadını iyileştirmek için kullanılmıştır.
Artık dünyanın her yerindeki şefler zencefili tatlılara, unlu mamüllere, içeceklere, et sularına, fırınlanmış etlere, balık ve pirinç yemeklerine, soslara, salatalara ve tahıllara koyuyor. Çay ve tatlılar için taze bitki kökü ve diğer yemekler için - kurutulmuş toz satın almak daha iyidir.
Zencefil çeşitli baharatlarla iyi gider: karanfil, yıldız anason, dereotu, karabiber ve rezene.
Bir bardak çay için 1 cm taze kök kesmek, 200 ml jöle veya komposto için - 2 cm, tozla da değiştirilebilir - ¼ çay kaşığı yeterlidir.
İkinci kurslara baharatlı bir tat vermek için 1/5 çay kaşığı. bitkisel yağ ile karıştırılıp bir tavada ısıtılır ve daha sonra et, pirinç veya balık bu karışımda pişirilir. Pişirmeden önce tavuğu veya ördeği doğranmış zencefil veya tozuyla rendeleyin. Sebzelere güvenle eklenebilir: patlıcan, kabak, kabak ve domates. Mantarlı, soslu ve ketçaplı yemeklerde zencefil gereksiz olmayacaktır.
Bu baharatın ne zaman eklenmesi gerektiğini bilmek de önemlidir. Sadece yoğurma sonunda hamura, tatlılara ve içeceklere - hazır olmadan 5 dakika önce, soslara - sadece ısıl işlem tamamlandıktan sonra, güveç içine - ocaktan alınmadan 20 dakika önce dökülür.
Bu bitki tatlı hamur işleri ve tatlılarda vazgeçilmezdir: reçeller, marmelat, puding, jöle, köpük. Birçoğu popüler Avrupa zencefilli kurabiye ve bisküvilerini denedi. Asya'da zencefil ve limonlu çay tercih edilir. Isıtabilir, virüslere ve soğuk algınlığına karşı koruyabilir.
