Soya fasulyesi (veya Çin yağlı tohumlu bezelye) eski Çin'de yetiştirilmeye başlandı, Japon mutfağında ve diğer Asya ülkelerinin mutfak sanatlarında yaygın olarak kullanılmaktadır. Avrupa'da ilk kez 18. yüzyılda Fransızlardan esinlenen soya fasulyesi, o zamandan beri popülaritesi arttı. Günümüzde vejeteryan mutfağında kullanılan soya ürünleri, diyetle beslenmede ve obezite ile mücadelede de etkilidir.
Soya fasulyesi %5 kül, %5 lif, %10 su, %20 karbonhidrat, %20 yağ ve %40 proteinden oluşur ve hayvansal ürünler için tam bir ikamedir. Soyanın içerdiği proteinler hiçbir şekilde hayvanlardan aşağı değildir. En iyi besin ve biyolojik değere sahip ideal proteini (şartlı olarak) 100 birim olarak alırsak, inek sütü proteini 71 birim, soya fasulyesi - 69 ve ardından buğdayın içerdiği protein 58 birim kazanıyor. Bu, soya fasulyesine haklı olarak "sebze ineği" demeyi mümkün kılar. Soya proteini, amino asitlerin en iyi kombinasyonu ile ayırt edilir ve besinler ve tıbbi maddeler açısından son derece zengindir: hormona bağlı kanser türlerinin gelişimini engelleyen izoflavonlar; kardiyovasküler hastalıkları önleyen genestein; kötü huylu tümörlerin büyümesini engelleyen fitik asitler ve kan kolesterolünü düzenleyen lesitin. Soya ürünleri birçok hastalığın (ateroskleroz, kronik kolesistit, koroner kalp hastalığı, hipertansiyon) önlenmesinde ve tedavisinde kullanılmaktadır. Ve hayvansal proteinlere karşı hoşgörüsüzlük veya alerji durumunda, bunlar basitçe yeri doldurulamaz. Soya eti, süt, tofu, dondurma, süt ve et ürünlerine tam bir alternatiftir. Ancak soya ile her şey o kadar basit değil. Bilim adamları, soyanın bazı hastalıklara karşı koruyarak başka hastalıkların kaynağı olabileceği sonucuna varmışlardır. Soya ürünleri için aşırı istek, Alzheimer hastalığının yanı sıra böbrek taşlarına ve kuma yol açar. Bu, öncelikle genetiği değiştirilmiş soya fasulyelerinin pazardaki görünümünden kaynaklanmaktadır. Bu nedenle, soya ürünleri ölçülü olarak tüketilmeli ve mümkünse çocukların, hamile kadınların, endokrinolojik hastalıklardan muzdarip ve ürolitiyazise yatkın kişilerin diyetinden çıkarılmalıdır.
